Dag 12 - Erik van Loon: "Geschiedenis schrijven doe je zelf", BASDakar: overleven bij -9° en 20cm sneeuw
Cachi/Salta - Termas de Rio Hondo - Bij de start van etappe 11 gisteren donderdag 15 januari zaten er nog 224 deelnemers in de rally van de 406 deelnemers die aan het begin gestart waren. De route voerde de deelnemers via een gescheiden route richting het Argentijnse Termas de Rio Hondo. Een bekende plek voor Tom Coronel omdat het plaatselijke circuit ieder jaar het WTCC-circus verwelkomt. De motoren en de quads begonnen aan het tweede gedeelte van hun marathonetappe. De motoren en quads legden een special stage van 351 km af en een verbindingsroute van 161 km en moesten in het donker over een bergpas op 5200 meter. De auto’s en trucks hadden een kortere special stage van 194 km en een langere verbindingsroute van 326 km. Nog niet eerder in de geschiedenis van de Dakar Rally stond een Nederlander zo hoog in het algemeen klassement van de auto’s namelijk op de vierde plaats.....Dag 12 BASDakar-team
Overleven bij -9° en 20 centimeter sneeuw
Over een tijdje is het een goed verhaal voor in de kroeg, maar op het moment zelf was het puur overleven voor Caspar van Heertum en Bastiaan Nijen Twilhaar. In het donker moesten zij een bergpas over op 5200 meter, door 20 centimeter sneeuw bij -9. "Het is bijna niet uit te leggen. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik het bivak zag."
Al vroeg in de tiende etappe – het eerste deel van de marathonetappe – kreeg Caspar van Heertum problemen met zijn motor. De injector die de brandstof in de motor spuit, werkte niet meer. "De eerste keer was al na 5 kilometer," vertelt Van Heertum. "De tweede keer na 140 kilometer en op 250 kilometer ging het nog een keer mis. Gelukkig kon Eimbert Timmermans van het XDakar-team nieuwe meenemen en kon Bastiaan de injectors vervangen. Bij de laatste keer hebben we het hele brandstofsysteem vervangen. We denken dat er nog wat restjes zout van Bolivia in de achtertank hebben gezeten."
Het gevolg van de reparaties was dat Van Heertum en Nijen Twilhaar pas om half 9 ’s avonds aan het tweede deel van de proef konden beginnen. Daarmee waren ze om half 11 klaar. De hele proef van 371 kilometer had hen elf uur gekost. "Bij de derde keer de injector vervangen heb ik wel even getwijfeld of het goed zou komen. Het was de laatste injector die we bij ons hadden. Maar de proef ging verder best goed. We hadden er ook wel schik in eigenlijk. Dat gepruts is niet leuk, maar het is ook Dakar. Het hoort erbij."
Maar toen stond er nog 135 kilometer verbinding op het menu. "Gekkenwerk," blikt Van Heertum terug. "Ik kende die bergpas nog wel van twee jaar geleden en wist dat het een gevaarlijke weg was. We mochten er niet alleen aan beginnen. De organisatie bij de finish stuurde een stel Argentijnen met een jeep mee – dat was maar goed ook, anders had ik niet geweten hoe het was afgelopen. Er lag 20 centimeter sneeuw op de weg, het vroor 9 graden. Het was niet te doen, zo koud. Ieder kwartier kropen we even in de auto om op te warmen, anders konden we niet verder. We hebben er vijf uur over gedaan, die lousy 135 kilometer. Het is niet uit te leggen aan iemand die Dakar nooit zelf heeft gereden hoe dat voelt: afzien en overleven."
Om drie uur ’s nachts kwamen Van Heertum en Nijen Twilhaar aan in Cachi, waar de motorrijders de nacht doorbrachten in een sporthal. "We hebben geslapen op de betonnen vloer. Niet echt goed geslapen dus. Om zes uur moesten we weer op."
Sjors van Heertum, die om zeven uur al bij de sporthal was gearriveerd, had ondertussen wel al het roadbook voor zijn broer in orde gemaakt. Hij had zich grote zorgen gemaakt. "Ik kwam om een uur of vier uit de proef en had nog even wat gedronken en gegeten bij bekenden die bij de finish stonden, voordat ik aan de verbinding begon. Die was moeilijker dan de proef! Een en al ravijnen van een kilometer diep. Om vijf uur reed ik in de sneeuw, een uur later stond ik bij 30 graden tussen de cactussen. Echt, bizar. Niet te geloven. Ik had die weg dus al gereden bij daglicht en ik wist wat Cas en Bas te wachten stond, maar dan in het donker. Ik was heel blij toen ze midden in de nacht die sporthal binnen stapten."
De elfde etappe (357 kilometer) was een fluitje van een cent vergeleken bij de ontberingen van die nacht. Vanwege de korte nacht en de uitputtingsslag in de bergen deden de vier BAS Dakar-rijders het kalm aan. "Het was een mooie dag," vond Caspar van Heertum. “Aan de woestijnkant de bergen in, 80 kilometer klimmen, 80 kilometer dalen en er in een groen landschap weer uit. Wel in de stromende regen overigens. Dat kon er ook nog wel bij. Mijn laarzen stonden tot aan mijn enkels vol water. Maar we zijn er. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik het bivak zag. Die laatste twee dagen komen we dan ook wel door, denk ik." Sjors: "Als we het nú nog laten liggen, verdienen we een dik pak slaag."
Dag 12 XDAkar-team
Geen plaats in de herberg voor XDakar
Gaat het eindelijk weer eens een paar dagen lekker voor Peter van den Bosch in de Dakar 2015, levert het niks op. "Een beetje jammer" vond Van den Bosch dat. In de 194 kilometer lange elfde etappe door de Argentijnse pampa’s zette hij een keurige twaalfde tijd neer. Daardoor had hij in ieder geval een leuke dag, maar voor de stand in het klassement betekende het niks. "Dat is om zeep."
Zowel de tiende als de elfde etappe verliep uitstekend voor Peter van den Bosch. Maar in dit soort etappes, aan het eind van de Dakar 2015, gaat het hooguit nog om minuten. Dat is voor de XDakar-trucker niet genoeg om de vele uren goed te maken die hij verloor in met name de negende etappe. Toen hobbelde Van den Bosch bijna stapvoets door Chili, met dank aan een kapotte versnellingsbak. "Nu gaat het prima, maar levert het niks op. In de etappes waarin we het verschil hadden moeten maken, ging het verkeerd. Dat het kapot kan gaan is inherent aan een mechanische sport, zeker als de organisatie uit is op een uitputtingsslag. Op het moment zelf – de middag, avond en nacht – was ik gefrustreerd, teleurgesteld, boos. Die knop hebben we inmiddels omgezet, want je hebt er niks aan. We gaan gewoon naar Buenos Aires, brengen de truck naar de finish en onderweg proberen we zo goed mogelijke resultaten mee te pikken en plezier te hebben. Het is geweldig wat onze teamgenoot Erik van Loon hier neerzet met zijn vierde plaats bij de auto's. Daar genieten wij ook van mee."
Het doel van Van den Bosch was een klassering bij de eerste tien, of anders zo dicht mogelijk daar in de buurt. Dat is niet gelukt. "Ook dat is jammer, maar ik kan het heel goed relativeren, hoor. Er passen er maar tien in, in de top 10. Voor ons is dit jaar even geen plaats in de herberg. Dan komen we nog wel een keer terug."
XDakar-collega Frits van Eerd wist ondanks een opnieuw los schietende luchtleiding en een lekkende turbo twee trucks en vier auto’s in te halen, wat hem een negentiende tijd opleverde.
Erik van Loon: "Geschiedenis schrijven doe je zelf"
Twee dagen voor de finish van de Dakar 2015 staan Erik van Loon en zijn navigator Wouter Rosegaar op het punt om geschiedenis te schrijven. Nog niet eerder in de geschiedenis van de Dakar Rally stond een Nederlander zo hoog in het algemeen klassement van de auto’s: op de vierde plaats. Het beste resultaat tot nu toe was van Kees en Mieke Tijsterman, die in 1989 als vijfde eindigden.
In twee dagen kan er nog veel gebeuren. Dat realiseert Erik van Loon zich heel goed. Ook hij kent de historie van deelnemers die in de laatste kilometers hun auto in de prak reden, in de voorlaatste bocht over de kop gingen, of met de voorwielen over het randje van een ravijn hingen. Er zijn tegeltjesuitspraken genoeg van toepassing: to finish first you first have to finish.
Dat werd in de elfde etappe, van Salta naar Termas de Rio Hondo, ook weer duidelijk toen bleek dat de nummer 3 van het klassement, Yazeed Al-Rajhi, met autopech stond en niet kon starten. Exit Al-Rajhi. "Dat wisten we al bij de start," vertelt Van Loon aan de finish. "Dan sta je ineens vierde en wordt het heel onwerkelijk. Wat moet je dan doen? Je kunt wel zeggen 'voorzichtig rijden', maar dat doen we al twee weken, in de zin van geen risico’s nemen en met de kop rijden. Ik rij wel hard, maar in mijn eigen tempo. Het had ook vandaag best een minuutje harder gekund, maar wat win ik daarmee? En welke risico’s staan er tegenover?"
Het is te makkelijk om te zeggen dat Van Loon zijn vierde plaats cadeau heeft gekregen dankzij de pech van een ander. In de Dakar Rally krijg je niks cadeau. "We hebben deze – voorlopig – vierde plaats te danken aan twee weken goed en gecontroleerd rijden," vindt Van Loon. "Geschiedenis schrijven doe je zelf, dat komt niet aanwaaien. Ik geef meteen toe dat de vierde plaats onwerkelijk is en ver boven verwachting, maar we hebben de laatste jaren ook met minder materiaal al laten zien dat we in de top 10 thuis horen. Wij hebben nagenoeg foutloos gereden, verstandige keuzes gemaakt, geen onnodige risico’s genomen. Dat anderen dat wel doen, is hun probleem. Het voelt alsof we het onder controle hebben." In de elfde etappe, met een wedstrijdproef van 194 kilometer, voelde Van Loon de druk van zijn concurrenten wel. Hij zette zelf de twaalfde tijd neer. De Fransman Lavieille, die 10 minuten achter Van Loon staat in het klassement, won slechts 9 seconden. "Daar lig ik niet van wakker. Ik heb de rust in mijn hoofd om me niet te laten opjagen. Lavieille zit de hele dag te pushen als een gek en wint daar 9 seconden mee. Laat maar gaan. Twaalfde in dit veld, op nog geen drie minuten van Nasser Al-Attiyah, is prima. Het gaat mij om het klassement, niet om dagresultaten."
Dat uitgerekend op deze dag de transponder van de tijdwaarneming in de Mini van Van Loon het niet deed, gaf wel enige consternatie. Daarvan merkte Van Loon onderweg natuurlijk niks, maar toen hij bij de finish zijn telefoon aanzette, sloeg het ding zo ongeveer op tilt. "Ik had 71 app'jes. Ik vind het helemaal niet erg, al appt de hele wereld me. Zolang we die vierde plaats maar vasthouden. Morgen 300 kilometer special met de billetjes tegen elkaar, hopen dat de auto ons niet in de steek laat en zorgen dat we geen stukken krijgen."
Dag 13 vrijdag 16 januari, etappe 12 Termas de Rio Hondo - Rosario
Het venijn zit hem in de staart. De voorlaatste etappe is op papier niet de zwaarste deze rally. maar met een totale afstand van meer dan 1000 kilometer wel de langste. Een lange verbinding van 726 kilometer brengt de deelnemers uiteindelijk naar Rosario, de stad waar in 2014 nog het officiële startschot van de rally werd gegeven. Alle deelnemers legen vandaag een special stage af van 298 km en een verbindingsroute van 726 km.
Eerder verschenen nieuwsitems
• Dag-11-xdakar-team-geniet-van-een-goede-dag-bas-mannen-op-grote-achterstand-binnen
• Dag10-van-loon-xdakar-terug-op-5e-plaats-basdakar-ze-zoeken-het-maar-uit-met-die-waypoints
• Dag-9-marathonetappe-hakt-erin-bij-bas-dakar-rustdag-auto-s-en-trucks
• Begin-dag-9-jan-van-gerven-uit-de-rally-waar-heb-ik-dit-nou-weer-aan-verdiend
• Dag-8-van-gerven-probeert-bivak-te-halen-echte-marathon-voor-xdakar-trucks
• Dag-7-kromme-vooras-bij-van-den-bosch-eerste-deel-marathonetappe-zware-klus
• Dag-6-antofagasta-iquique-van-loon-van-5-naar-6e-plaats-xdakar-truckers-last-van-pechduiveltjes
• Dag-5-copiapo-antofagasta-van-loon-in-top-5-bas-rijders-helemaal-niet-uitgevallen
• Dag-4-chilecito-copiapo-peter-van-den-bosch-tiende-over-de-meet-drama-bij-van-eerd
• Dag-3-miserie-bij-xdakar-kruip-eens-in-een-draaiende-wasmachine
• Dag-2-villa-carlos-paz-naar-san-juan-uitputtende-extreme-hitte-mede-oorzaak-neutralisatie-motors
• Dag-1-erik-van-loon-kan-me-geen-betere-start-wensen-9e-plaats-caspar-van-heertum-108e-plaats-na-1e-dag
• Nog-een-nachtje-slapen-voor-het-basdakar-en-xdakar-team
• Meer-brabanders-over-een-paar-dagen-aan-de-start-van-dakar-rally-2015
• RTL-GP-Dakar-pre-proloog-meer-brabanders-aan-de-start-in-dakar-ralley-2015
