Dag 10 – Van Loon [XDakar] terug op 5e plaats, Van Eerd zijn laatste Dakar
Iquique > Calama – Gisteren dinsdag 13 januari nam de hele Dakarkaravaan na vier dagen afscheid van Iquique. Via een gezamenlijke route werd de terugweg van de rally richting Argentinië ingezet. Na een etappe van 451 kilometer en een korte verbinding was het Chileense Calama gisteren het eindpunt van de negende etappe voor de motoren, quads, auto's en trucks. Jammer genoeg miste Van Loon samen met zijn co-pilot Wouter Rosegaar gisteren op 226 kilomter een Waypoint dat hun een tijdstraf van 40 minuten opleverde. Desondanks steeg Van Loon een plaats in het klassement. Peter van den Bosch heeft vannacht toch met zijn truck het bivak bereikt. Ook werd in de media bekend dat Frits van Eerd op de laatste rustdag aankondigde dat het zijn laatste Dakar is en hij wil daarom koste wat het kost de finish halen. Dag 10 XDakar-team
Dag Van Loon en Rosegaar wordt beheerst door gemist waypoint
"Teleurgesteld" is te zacht uitgedrukt voor de stemming waarmee Erik van Loon en Wouter Rosegaar over de finish van de negende etappe van de Dakar 2015 reden. Het duo baalde als een stekker – en zelfs dat is nog mild. De reden was een gemist waypoint op 226 kilometer in de 450 kilometer lange proef naar Calama. Dat levert Van Loon waarschijnlijk een straftijd op van 40 minuten.
Van Loon en vooral Rosegaar waren er goed ziek van dat ze het waypoint hadden gemist, maar het lijkt vooralsnog weinig consequenties te hebben. In het klassement kan Van Loon het lijden. Hij klimt zelfs een plaats en staat vijfde, doordat Bernhard ten Brinke veel tijd verloor door mechanische malheur.
De equipe was bovendien niet de enige die het vereiste gps-punt miste. Nog tientallen anderen, ook hoog in het klassement, konden het punt niet vinden. Daardoor ontstond een volgens Van Loon 'levensgevaarlijke' chaos in het gebied. "Overal zaten knippen en geulen, er lagen stenen en rotsen. En iedereen crost dan door elkaar, tegen de richting in, overdwars, weer terug. Je rijdt in je eigen stof en in dat van de rest. Je ziet weinig. Voordat je er erg in hebt, klap je in een gat of op een steen of op een ander. Ik vind het slecht dat de wedstrijdleiding juist daar zo’n waypoint legt. Het is vragen om ongelukken."
De negende etappe was toch al 'een vieze' met slechts een klein gedeelte duinen en verder alleen maar feshfesh. "450 kilometer bonken door die rommel," mopperde Van Loon. "Daar is toch niks aan?" In de rommel was het moeilijk het juiste pad te vinden, ook al omdat overal sporen stonden. "We zaten iets te ver naar links, maar konden niet naar rechts, omdat daar een diepe geul liep. We zijn drie keer op-en-neer gereden, terug gereden en vervolgens zijn we waarschijnlijk net iets te vroeg weer omgedraaid, want het bleek wel het juiste pad te zijn. Maar dat wisten we pas toen we bij het volgende waypoint kwamen. Je weet na zoveel rondjes echt niet meer waar je bent en of de notes in het roadbook kloppen. We hebben toen besloten om door te rijden. Ik denk dat we daarmee een verstandige keuze hebben gemaakt. In het klassement valt de schade mee, maar emotioneel niet. We zijn er allebei ziek van. Wouter voelt zich schuldig, maar dat is niet nodig. Het was ook mijn keuze om door te rijden."
Van Loon finishte de etappe als tiende en staat in het klassement vijfde, 50 minuten voor de Fransman Lavieille. Hoe het uiteindelijk uitpakt, is nog niet duidelijk. Penalty’s worden pas uitgedeeld als de etappe formeel gesloten is.
Laatste loodjes zijn zwaarvoor XDakar-truckers
Frits van Eerd kondigde op de rustdag aan dat het zijn laatste Dakar is; daarvan wil hij koste wat het kost de finish halen. Het werd hem in de negende etappe niet gemakkelijk gemaakt, met 400 van de 450 kilometer stuiteren en butsen. Dat leverde twee kapotte velgen op. XDakar-teamgenoot Peter van den Bosch kreeg het helemaal te verduren. Door een kapotte versnellingsbak kroop hij in de eerste versnelling door de proef.
Voor zover bekend had Van den Bosch om drie uur ’s nachts (zeven uur Nederlandse tijd) het bivak nog niet bereikt. Wat wel bekend is, is dat hij al vroeg in de etappe te kampen kreeg met een kapotte versnellingsbak. Eimbert Timmermans kon de truck weer rijdend krijgen, maar Van den Bosch kon de hoogste versnellingen niet gebruiken. Dat werd steeds minder. Was het verhaal aanvankelijk nog dat hij maximaal 40 kilometer per uur kon rijden, het laatste bericht was dat hij nog slechts in de eerste versnelling door de feshfesh en over de stuiterpaden kon kruipen.
UPDATE: Peter van den Bosch is vannacht [dinsdag op woensdag] in het bivak gekomen en de truck is intussen weer gerepareerd. Peter heeft de laatste 200 kilometer in de lage gearing moeten rijden, onderweg schoot al een groot aantal keer de pook uit de versnelling. Daardoor is het mechanisme kapot gelopen en moesten ze met lage snelheid doorrijden. Er waren geen reserveonderdelen mee in de trucks op de stage, dus er zat niets anders op. Peter heeft zijn doel bijgesteld naar finishen, een top tien is onmogelijk en uitvallen is voor Peter geen optie. Hij hoopt vandaag zonder problemen te kunnen rijden en vandaag te genieten van de wedstrijd.
Frits van Eerd verging het beter, al ging het ook bij hem niet vanzelf. "Wat een vervelende proef. 50 kilometer kapot gereden duinen en daarna 400 kilometer stuiteren en butsen. Echt niks aan. De feshfesh komt me zo onderhand mijn neus uit. Onderweg heb ik twee velgen kapot gehad en de turbo deed weer moeilijk. Het zijn zware laatste loodjes, maar het einde komt in zicht. Ik zal echt blij zijn als we in Buenos Aires zijn. Morgen (vandaag, red) gaan we weer de hoogte in. Ik ben benieuwd hoe dat gaat."
Dag 19 BASDakar-team
"Ze zoeken het maar uit met die waypoints"
Caspar Schellekens was er even helemaal klaar mee. Na een dag en een halve nacht zwoegen door zoutvlaktes en duinen, met een motor die er steeds mee ophield, kreeg hij 450 kilometer feshfesh, stof, geulen, knippen, stenen en andere rommel voor de kiezen. Hij was niet de enige die er klaar mee was, ook de andere BAS Dakar-rijders vonden de negende etappe helemaal niks.
Diep in de nacht was Schellekens aangekomen in het bivak van Iquique, na vijftien uur op de motor te hebben gezeten. Hoewel, hij had er ook uren naast gestaan. Op de zoutvlakte aan het begin van de achtste etappe was de motor al gaan haperen. "Daar sta je dan, tot je enkels in het water en alles om je heen wit: de lucht, de bodem. Door het zout oxideerden de contacten. Ik heb het samen met een andere jongen staan repareren, maar binnen 10 kilometer viel ik drie keer stil. Ik was al dik twee uur verder voordat ik nog maar aan de proef kon beginnen."
Met slepen, schoonmaken, weer een stukje rijden, weer schoonmaken, kwam Schellekens in het donker aan bij de duinen die de laatste 38 kilometer van de etappe vormden. "Daar zaten de mensen van de controlepost te barbecueën. Ik ben maar even aangeschoven en heb meegegeten. Ik was al zo kapot, dat ik wel een worstje kon gebruiken."
Aangesterkt hervatte Schellekens de tocht door de duinen. In het smalle lichtbundeltje van zijn motor was het vinden van de juiste weg een behoorlijke opgave. "Ik kwam in een duinpan terecht waar ik pas na heel veel proberen weer uit kwam. Toen ik het laatste waypoint maar niet kon vinden, dacht ik: dikke sjaak, ik ga naar beneden. Dan maar straftijd, ik heb liever een uur slaap. Ik wist wel waar ik heen moest. Vanaf de duinen zie je het bivak liggen."
Aan de finish stuurde de wedstrijdleiding hem door naar de dokter, voor de zekerheid. Niet dat dat nodig was, want Schellekens was nog best fit. "Maar ik snap dat ze het even willen checken."Hij werd fit verklaard en kreeg een starttijd voor etappe nummer 9. Die begon al na drie uurtjes slaap, in dezelfde duinen waar hij net uit kwam. "Nou, daar wist ik met mijn ogen dicht de weg! Het ging zo lekker dat ik er meteen het gas op heb gezet. Ik had al snel de anderen bijgehaald." Dat het uiteindelijk weer negen uur buffelen zou worden, had eigenlijk niemand verwacht.
"Er is nog geen dag geweest die een beetje simpel was," vond Sjors van Heertum. "Het is elke dag wel wat. Het navigeren was moeilijk, maar dat vind ik juist leuk. Maar de paden waren vrij smal en het was ontzettend stoffig. Op een gegeven moment kwamen er een paar Mini’s voorbij gestoven. Die maakten zo veel stof dat ik zelf niet meer wist waar ik vandaan was gekomen."
Bastiaan Nijen Twilhaar werd op zo’n pad twee keer bijna van de sokken gereden. "Eerst door een Mini, daarna door een Toyota. Je kunt geen kant op, daarvoor zijn de paden te smal. Het was zo’n zware dag dat ik serieus heb overwogen om ermee te stoppen. Als het zo moet, is dit mijn laatste Dakar. Ik ben er helemaal klaar mee."
Caspar van Heertum zat kilometer voor kilometer af te tellen, zo vervelend was het. "Alleen maar diepe gaten vol feshfesh. Ik ben in de overlevingsmodus gegaan om de finish te halen." Een waypoint wat ze maar niet gevonden kregen, op 326 kilometer, lieten ze dan ook maar voor wat het was. "Ze zoeken het maar uit met die waypoints," vond Schellekens. "40 minuten straftijd? Boeien… We zagen Stéphane Peterhansel rijden; daar zijn we achteraan gereden. Die weet hier de weg wel."
De nacht is opnieuw niet heel lang voor de BAS-mannen. De tiende etappe begint om half vijf met een lange verbinding, de Andes weer over naar de Argentijnse kant. Ze kijken er niet naar uit. Caspar van Heertum: "Wéér die Andes over, wéér in de vrieskou de hoogte in en een paar uur later de hitte van de woestijn in. Pfff.... Nog vier dagen!"
Dag 11 Woensdag 14 januari: Calama > Cachi/Salta
Nacht voor motoren en quads zonder assistentie in apart bivak
In de tiende etappe zullen de deelnemers voor de tweede keer deze rally het Andes-gebergte moeten oversteken. Het parcours stijgt vandaag tot ver boven de 4000 meter hoogte, maar voert de deelnemers wel terug naar Argentinië waardoor de eindstreep voorzichtig in zicht komt. De motoren en de quads beginnen vandaag aan hun tweede marathonetappe en zullen de nacht zonder assistentie door moeten brengen in een apart bivak in Cachi.
De motoren en quads leggen vandaag een special stage van 371 km af, de auto’s en trucks een vergelijkbare afstand van 399 km. Alle deelnemers leggen een verbindingsroute af van rond de 500 km.
Eerder verschenen nieuwsitems
•Dag-9-marathonetappe-hakt-erin-bij-bas-dakar-rustdag-auto-s-en-trucks
• Begin-dag-9-jan-van-gerven-uit-de-rally-waar-heb-ik-dit-nou-weer-aan-verdiend
• Dag-8-van-gerven-probeert-bivak-te-halen-echte-marathon-voor-xdakar-trucks
• Dag-7-kromme-vooras-bij-van-den-bosch-eerste-deel-marathonetappe-zware-klus
• Dag-6-antofagasta-iquique-van-loon-van-5-naar-6e-plaats-xdakar-truckers-last-van-pechduiveltjes
• Dag-5-copiapo-antofagasta-van-loon-in-top-5-bas-rijders-helemaal-niet-uitgevallen
• Dag-4-chilecito-copiapo-peter-van-den-bosch-tiende-over-de-meet-drama-bij-van-eerd
• Dag-3-miserie-bij-xdakar-kruip-eens-in-een-draaiende-wasmachine
• Dag-2-villa-carlos-paz-naar-san-juan-uitputtende-extreme-hitte-mede-oorzaak-neutralisatie-motors
•Dag-1-erik-van-loon-kan-me-geen-betere-start-wensen-9e-plaats-caspar-van-heertum-108e-plaats-na-1e-dag
• Nog-een-nachtje-slapen-voor-het-basdakar-en-xdakar-team
•Meer-brabanders-over-een-paar-dagen-aan-de-start-van-dakar-rally-2015
•RTL-GP-Dakar-pre-proloog-meer-brabanders-aan-de-start-in-dakar-ralley-2015
