Toen ik gisteren naar mijn snel binnenkomende mailtjes keek, bekroop me het gevoel: het was toch eigenlijk wel lekker rustig, toen een mailstoring mij twee dagen zonder berichten liet doorkomen. Aan de ene kant een apart gevoel: dat geluidje van een binnenkomende mail miste ik. Maar, toen de mails weer binnen kwamen, dacht ik bij mezelf: wil ik dit nog wel: die druk van mailverkeer, en dingen moeten doen!

En dat is iets wat mij de afgelopen weken toch al af en toe bezig hield: de wereld lijkt wel heel simpel zonder de stress van het werk, de mails, de vergaderingen en ga zo maar door.

Natuurlijk: ook ik mis het terrasje, de bioscoop, het theater, het zorgeloos wandelen en fietsen zonder die anderhalve-meter-regel. Maar, in die mails zaten verschillende zaken die toch moesten worden afgehandeld, en dat had ik juist gisteren niet gepland. Ik wilde lekker buiten zitten in de zon, luisterend naar het fonteintje, de fluitende vogels en genieten van een goed boek. Dat werd het dus even niet. Hoe zit dat eigenlijk met jullie? Heb je ook het gevoel dat de jachtige maatschappij je snel weer in gaat palmen als de maatregelen per 1 juni weer worden versoepeld? Of ga je straks je dagen anders indelen?

#zoekdedruktenietop, #staysafe, #doeslief en: let een beetje op elkaar!