We zijn er lang voor gewaarschuwd: ‘we willen geen tweede coronagolf, dus houd je aan de afspraken: anderhalve meter afstand, blijf thuis bij klachten, vermijd drukte, was je handen’. Het leek zo eenvoudig, toch?! Het lijkt voor sommigen al een eeuwigheid, maar feitelijk is de datum van de eerste officiële besmetting in Nederland 27 februari. Tien dagen later (9 maart) kondigde premier Rutte de eerste hygiëne maatregelen aan.

Vervolgens leek het allemaal in een golfversnelling te komen. Op Wikipedia is een uitgebreid overzicht te zien van het verloop van de coronabesmettingen en de maatregelen. En nu hebben we dan die gevreesde tweede coronagolf. De vrijheid die we de afgelopen maanden weer een beetje hebben geproefd, zal ongetwijfeld weer worden ingeperkt. Café-eigenaren in ons dorp nemen zelf het besluit om een week de deuren te sluiten, om “…ook een signaal af te geven richting de jeugd; het kan zo echt niet verder” meldde een van de kroegbazen in het Brabants Dagblad.

Nou, daar zitten we dan weer. Al de moeite die velen zich hebben getroost om het virus in te dammen, lijkt nu voor niks. Van code geel naar code oranje, en als we niet opletten naar code zwart. Dat moeten we NIET willen. Acties zoals van Viruswaarheid, BN’ers die stellen #ikdoenietmeermee, en dan die keutel anderhalve dag later weer intrekken, want ‘zo hebben we het niet bedoeld’. Ik word er verdrietig van. Waar we de eerste maanden nog saamhorigheid kenden in de strijd tegen het virus, daar wordt het nu steeds meer een verdeelde strijd. En dat moeten we NIET willen.

Als code zwart wordt afgekondigd, dan komt er weer een hoge druk op de gezondheidszorg, wordt de reguliere zorg uitgesteld, met alle gevolgen van dien. Ook dat moeten we NIET willen! Ik hoop echt dat we – en laten we dan beginnen in Schijndel – er nu echt in slagen om ons te houden aan de afspraken. Met respect voor elkaar. #staysafe, #doeslief en: let een beetje op elkaar!