CORONABLOG
Blijvende veranderingen?
Schijndel - Bij diepgaande gesprekken over corona (praten we überhaupt nog ergens anders over) hoor ik mensen dikwijls zeggen dat de coronapandemie veel dingen zal veranderen. Ook ikzelf denk dat we voor altijd anders blijven kijken naar bijvoorbeeld hygiëne en virussen. Ik denk dat het eindeloos handen schudden niet meer terugkomt. En ik ben absoluut geen fan van de elleboogstoot, die is volgens mij in het leven geroepen door de minder jeugdige kamerleden in een poging om cool over te komen. Hoe kan in hemelsnaam zoiets als een ‘elleboogstoot’, het woord doet toch meer een vechtpartij vermoeden, bij zoiets vriendelijks als begroeten horen. Weg ermee! Bij een verjaardag kun je toch ook tijdens het overhandigen van het cadeau iemand in de ogen aankijken en feliciteren? Fysiek contact zal denk ik een stuk minder dan voorheen blijven, met carnaval natuurlijk als uitzondering want die solonaise slaat natuurlijk nergens op en in een volle tent of kroeg sta je nu eenmaal schouder aan schouder.De vakantie: Tuinesië, Balkonia of National Kloosterpark
Schijndel - Ondanks de huidige coronamaatregelen en de vele sneeuwbuien, geeft de kalender toch echt aan dat het tijd wordt om na te denken over de zomervakantie. In ons gezin nemen we dit jaar de beslissingen rondom de zomervakantie uiterst democratisch en ook wat laat, zo blijkt uit het aantal volgeboekte accommodaties en de hoge huurprijzen. Natuurlijk zijn we in onze keuze beperkt door de geldende coronamaatregelen, verrijkt door de hoop op versoepelingen en weer beperkt door de slechte rug van Teun. Desalniettemin wekken we graag de illusie dat we allemaal een stem hebben en dat ieders inbreng even zwaar weegt. De eerste stemronde was unaniem: de hele zomer thuisblijven is geen optie.Ontspannen
Schijndel - Tijdens een wandeling op één van de warme lentedagen afgelopen week, kwam ik een echtpaar tegen. Waar ik even geen acht sloeg op de anderhalve-meter-regel schuifelde het echtpaar al meteen een beetje verder van mij vandaan. Het was mooi om het stel te zien waggelen zo dichtbij de waterkant. Ik heb een tijdje naar de twee staan kijken. Zo simpel en zo genietend, zo ontspannen. Nog even geen stress om de kleintjes in de gaten te houden want de eieren waren nog niet uitgekomen. Liggend in het gras liet het eenden echtpaar hun veren warmen aan de zon.Ontoerekeningsvatbaar
Schijndel - Maandagavond had ik mijzelf 20 minuten Action winkelen cadeau gedaan en dit cadeau mocht ik dinsdagochtend innen. Toen ik met mijn auto vanaf de Kluisstraat rechtsaf de Hoofdstraat opreed kreeg ik even een rolberoerte: verkeerslichten! Nu kan echt niemand meer zeggen dat Schijndel een doorsnee dorp is. Het tegenovergestelde is waar. Stemmen maar!
Schijndel - Stemmen gaat in Nederland al lang niet meer alleen maar over gemeenteraad-, provinciale staten-, tweede kamer verkiezingen of referenda. Stemmen gaat ook over het foute uur waarin we kiezen welk liedje we hierna willen meeblèren. Stemmen gaat ook over de zangkunsten bij The Voice als we te veel talenten over hebben en ze niet allemaal meekunnen naar de volgende ronde. Stemmen gaat bij ons thuis op vrijdagmiddag over pizza of friet, al weegt de mening van Teun meestal wat zwaarder hier in huis. Stemmen zijn de likes op YouTube- of TikTok video’s. En stemmen gaat over het nieuwe K3-tje, misschien wel een Schijndelse! Maar deze week gaat het juist wel over het aantal likes dat een politieke partij krijgt. De lijnen daarvoor zijn dit keer al extra vroeg geopend en langer open dan normaal. We krijgen dus alle tijd om onze stoel coronaproof te draaien.Missen
Schijndel - Teun moppert nu al een week dat de weegschaal niet meer goed werkt. Volgens Teun zit de weegschaal er gewoon een paar kilo naast. Ik denk dat Teun gewoon een beetje ontdaan is van het feit dat zijn lievelingsbroek niet meer past en de knopen van zijn overhemd striemen achterlaten als ze over zijn iets gegroeide buik schuren. Toen Teun op een avond voor de zoveelste keer grommend uit de badkamer kwam omdat hij weer even de weegschaal had getest besloot ik dat het geen kwaad zou kunnen als we een paar kilootjes zouden missen, ook ik ben niet helemaal tevreden over wat de weegschaal aangeeft. En dan zullen we toch echt wat aan onze voedselinname moeten doen want we bewegen genoeg.Voorjaarsschoonmaak
Schijndel - Het is alweer maart! Bijna kunnen we de ellendige eenzame winter achter ons laten en ons verheugen op een lente vol mooie dagen waarop we buiten weer wat vrienden kunnen ontmoeten. Misschien zelfs wel op een terras van recalcitrante horecaondernemers. Ik kijk daar ontzettend naar uit alhoewel ik wel hoop dat het snel ‘legaal’ kan. Toen de zon afgelopen week naar binnen scheen merkte ik op dat het hoog tijd was om de ramen weer eens te soppen. Ramen lappen hoort niet bij mijn wekelijkse schoonmaakroutine maar is een van die klussen die een aparte kalender hebben en meestal gepaard gaan met het enthousiast en spontaan overhoophalen van kleding- en keukenkasten. Als ik eenmaal aan grote schoonmaakklussen begin kan zelfs de auto rekenen op een ritje naar de wasstraat.Weg met al dat haar!
Schijndel - Afgelopen week hebben we kunnen genieten van heerlijk lenteweer, en dat in de winter. Ik voel me weer even helemaal opgeladen en kan het laatste stukje winter trotseren. Het mooie weer maakt mij optimistisch en ook de persconferentie van afgelopen dinsdag gaf mij weer een lichtpuntje. De kappers mogen weer open! Ik was al even bang dat ze de lockdown net als in het voorjaar opeens gingen opheffen zonder vooraankondiging zodat we weer met uitgroei naar ons werk moesten omdat we nog geen tijd hadden gehad om een kapper te bezoeken. Nu gaat dat gelukkig andersom. We kunnen vanaf volgende week ons uiterlijk al laten aanpakken voordat we hopelijk over een tijdje weer uit de lockdown zijn.Verwarring
Schijndel - Wat was het een feest om weer op natuurijs te kunnen schaatsen. Iedereen leek zich er goed van bewust dat het aantal strenge winters dat we op natuurijs kunnen schaatsen steeds schaarser wordt. We gingen massaal naar buiten. Geen rondjes door de spiegeltent, maar rondjes op de schaatsbaan. Zo gingen wij hier thuis zo op in het schaatsen dat we Valentijnsdag helemaal vergeten waren en Teun er dit jaar mee weg kwam dat hij weer niks voor me had gekocht. Het is ook verwarrend als opeens alles samenvalt. Zo was het natuurlijk ook nog steeds carnaval! Maar deze week zorgde wel meer voor verwarring. Zo gingen we in een paar dagen tijd van een winters landschap dik ingepakt op schaatsen naar zomerjas en lekker in het zonnetje zitten. Waar mijn lijf andersom ontzettend had geklaagd, nu is die warmte heel welkom. Kom maar op met die lente!Sneeuw
Schijndel - Sinds zondag ligt Schijndel onder een witte deken. Niet zo’n dunne deken als een paar weken geleden maar een echte dikke winterse deken. Ik was wat sceptisch toen de eerste berichten over het aantal centimeters kwamen, een dergelijk gezond scepsis dat men ook kan gebruiken bij het scrollen door tinder profielen. De berichten liepen uiteen van enkele centimeters tot een dik pak van 30 cm. Heel eventjes was er meer interesse in de voorspellingen van het KNMI dan in de besmettingscijfers van het RIVM. Uiteindelijk zijn we rijkelijk beloond met een dik pak, zo denken we er tenminste nu nog over.Maar gelukkig hebben we Paaspop!
Schijndel - Bij veel gezinnen zal na de persconferentie van afgelopen dinsdag wel de vlag zijn uitgehangen. De basisschoolkinderen kunnen weer naar school. En hoe fijn ik dat ook vind, het baart mij toch ook wel wat zorgen. Veel ouders krijgen nu weer wat vrijheid terug en ik ben bang dat veel mensen ook weer van die vrijheid gebruik gaan maken. Maar mensen, we zitten nog steeds in een lockdown! De mededeling dat de winkels nog even dicht blijven, de horeca nog niks mag, we toch echt ons haar nog even moeten fatsoeneren met een flinke hoeveelheid haarlak en andere middelen, kwam bij mij hard aan. Waar veel ondernemers al nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden, worden de maatregelen nogmaals verlengd. We moeten nog een tijdje zo door. Ik had het maken van plannen voor de zomervakantie al uit mijn hoofd gezet. Ook de verbouwing in het huis is even op de lange baan geschoven. Langzaamaan werden ook mijn gedachten steeds somberder. De lichtpuntjes van vorige week hadden nauwelijks nog effect toen het fantastische bericht kwam waar iedereen op zat te wachten: Paaspop is verplaatst naar september! Hoe donker het ook lijkt, er zijn altijd lichtpuntjes
Schijndel - Ik start mijn ochtenden sinds het begin van de lockdown steeds hetzelfde. Het is wat saai en eentonig maar het biedt mij de structuur en regelmaat nu we niet meer heel vroeg op hoeven voor werk of de school van de kids. Ik zet een kopje thee en pak mijn telefoon erbij om de nieuws app te bekijken. Soms krijg ik daar al snel spijt van. Ik ben vast niet de enige die een beetje neerslachtig wordt van het woord lockdown. Ik word droevig van het niet kunnen afspreken, het langzaam afbrokkelen van je sociale leven, digitaal is echt niet hetzelfde. Menig Brabander heeft dan nog eens extra last van een triest gevoel nu carnaval nadert en door die gezelligheid echt een streep moet. We zijn er allemaal klaar mee, niemand vindt deze lockdown en de avondklok fijn.Corona is geen spelletje
Schijndel – Een jaar geleden had het woord ‘lockdown’ voor mij nog de naam van een spannende Escape Room kunnen zijn. Nu zitten we er allemaal ongevraagd in. En dan te bedenken dat tot voor kort die spellen in opsluiting ontzettend populair waren. We doen nu niks anders dan spelletjes in opsluiting, alleen dan niet vrijwillig. De spaarzame uurtjes die Teun beneden doorbrengt, de rest van de tijd zit hij op zijn zolderkantoor, besteden ook wij met het gezin aan spelletjes. We vinden het belangrijk om samen iets te doen en omdat we de laatste dagen veel regen treffen blijven we binnen voor een spelletje. Het eerste spelletje is vaak steen, papier, schaar omdat het anders een flinke opgave is om een spel te kiezen waar we allemaal zin in hebben. Mens erger je niet suggereert natuurlijk bij voorbaat al het tegenovergestelde, en de Keez-variant maakt het niet veel beter. Digitale blunders
Schijndel - De lockdown is verlengd. De persconferentie van afgelopen dinsdag liet geen spaan heel van mijn hoop dat er misschien iets van carnaval gevierd kan worden. Omdat de meeste informatie steeds vooraf gelekt werd en die ook nog eens redelijk betrouwbaar is gebleken, zat ik in tegenstelling tot de eerste lockdown niet meer aan de buis gekluisterd. Ik zie daar wel een vergelijking met Big Brother. Het is toch een beetje jeugdsentiment en dus voor de eerste aflevering een notitie gemaakt in mijn agenda. Al snel kwam ik tot de conclusie dat de nieuwigheid er voor mij vanaf is en de televisie meer als sfeervolle prikkel op de achtergrond dient terwijl ik op mijn telefoon social media doorblader. Yes! Ik heb een reactie op mijn blog en deze persoon heeft het, gezien de reactie, echt gelezen.Thuis-juf Pleun weer aan het werk
Schijndel - Met mijn hoofd vol goede voornemens besluit ik een wandeling te maken. Dan kan ik meteen alvast iets afvinken van mijn goede voornemenslijstje, meer bewegen, en kan ik mijzelf ondertussen even verliezen in de natuur zonder te denken aan al die andere gemaakte goede voornemens. Ik was nogal ambitieus rond de jaarwisseling. Niet alleen in het maken van goede voornemens, ook in het eten van de oliebollen. Wat dat sportieve voornemen betreft, daar heb ik helemaal geen tijd voor nu ik ook het thuisonderwijs aan kleine Kleun moet verzorgen. Jammer, de vakantie is voorbij, vanaf nu wordt het echt menens. Deze week dus weer echt aan de slag. De juf mailt weer allerlei inlog instructies en vergaderlinken. Een ander mailt daar met ‘reply all’ overheen dat ze de werkboekjes thuis kwijt zijn.Goede voornemens
Schijndel - Het jaar 2020 ligt nu achter ons. Een memorabel jaar maar helaas voor velen niet positief, of gelukkig voor velen negatief. Daarom moeten we maar snel vooruitkijken naar wat dit jaar ons brengen gaat. Het vaccin! Aan welke kant van deze discussie je ook staat, vooralsnog lijkt het bestaan van het vaccin voor velen hoop te bieden. We kijken uit naar een paar maanden verder waarin we de eerste effecten gaan merken van het vaccin. Dan merken we dat ofwel het aantal besmettingen zover terugloopt dat we het normale leven weer op kunnen pakken, of we zien de eerste ernstige bijwerkingen van het vaccin en kijken naar persconferenties over hoe we onszelf tegen een met het vaccin-geïnfecteerd persoon kunnen beschermen. Dat wordt dan vast iets met oordoppen en oogkleppen.Het belang van de oliebol
Schijndel - Wat mij betreft mogen we ons als Nederlanders gelukkig prijzen. Waar landen om ons heen in het voorjaar soms maanden in lockdown zaten, hadden wij ‘slechts’ een intelligente lockdown. En in die eerste lockdown toonden de Nederlanders zich ook nog intelligent. We bleven toen ook grotendeels thuis. Waar andere landen simpel volstonden met het woord: lockdown, moet de Nederlandse regering die term net even opleuken of zoals nu kracht bij zetten met ‘harde’ ervoor. We bevinden ons nu dus in een ‘harde lockdown’. Dat wekt voor mij ergens de suggestie dat deze harder en strenger is dan de lockdown in bijvoorbeeld Spanje of Italië waar mensen alleen de straat op mochten voor een bezoek aan de supermarkt. Openbaar vervoer, buiten sporten en markten, alles lag daar plat. Onze harde lockdown, die in de naam strenger doet vermoeden, voelt op een of andere manier milder dan de intelligente lockdown in het voorjaar. Mijns inziens zijn de regels die de regering ons heeft gegeven nog steeds niet eenduidig. Een ‘ander’ kerstfeest
Schijndel - Teun is al een paar dagen aan het mopperen. Hij is niet helemaal in zijn ‘hum’. Meer dan ikzelf heeft hij last van ‘de maatregelen’ en de situatie waarin we ons als Nederland, of eigenlijk als ‘wereld’ bevinden. Zo roept Teun ook de hele dag dat de aankomende feestdagen oersaai worden omdat er niks mag en alles zo ‘anders’ is. Ik verheug me eerlijk gezegd op ‘anders’. Kerstavond rustig op de bank naar romantische kerstfilms kijken, zonder dat ik steeds bij mijn rollade moet kijken of opgeschrikt word door het rookalarm dat vooral fungeert als een jammerlijk geklaag over mijn rampzalige kookkunsten. De volgende ochtend rustig opstaan en alle tijd nemen om te douchen en aankleden. Dat ik dan mijn panty aantrek, deze in één keer goed zit en ik mezelf niet bezeer tijdens een hordelopen over kledingstukken op één been door de slaapkamer. Dat deze dan ook aan kan blijven omdat ik niet na een laatste keuring in de spiegel van de corrigerende panty ontdek dat de opmerking ‘corrigerend’ wat ambitieus van de maker is, maar ook een flinke ladder op mijn kuit of scheenbeen ontdek.
#wijblijvenmooithuis
Schijndel - Vanochtend werd ik wakker met een soort van kater. Niet omdat Teun zo had liggen snurken of zo eentje als met carnaval, maar dat droevige gevoel dat ik overhield aan de toespraak van Rutte gisteravond zeurde nog even door in mijn hoofd. Ik bekeek snel wat nieuwsberichten op mijn telefoon en deze bevestigden allen de situatie waar we ons nu in bevinden: een lockdown! In maart dit jaar hebben we massaal wc-papier gehamsterd. Mensen laten in nieuwe situaties blijkbaar kuddegedrag zien. Dit is ook precies waar ik gisteren last van had. Met de aankondiging van de toespraak van de minister-president, en niet in de laatste plaats omdat de belangrijkste maatregelen alweer waren uitgelekt, voelde ik de bui al hangen. Dan ben je een oen als je niet snel naar de bibliotheek gaat om boeken te scoren, want ieder ander doet het wel en dan ben je straks de enige zonder boek. Met de kudde mee dus! We lijken nu ervaren in het hamsteren en laten ons dan ook ervaren gaan. Winterslaap
Ik was gisteren even bij de Action om wat te kopen, en terwijl ik in de rij op mijn beurt stond te wachten, zag ik het beurtbalkje liggen in de goot langs de kassaband. Ineens bedacht ik me: ‘hoe vaak wordt dat balkje schoon gemaakt?’ Thuis waste ik routinematig mijn handen en betrapte me erop dat het beurtbalkje me nog steeds bezighield. Corona beheerst wel heel erg mijn gedachten...
Samen moeten we het kunnen
Inderdaad, samen moeten we het kunnen. Dat zegt de regering al sinds maart, toen de eerste contouren van het coronaspook opdook. En het leek ook goed te gaan. Zelfs zo goed dat we weer met vakantie konden, eerst in eigen land en later ook elders. Restaurants, cafés en theaters gingen open. De kappers mochten weer met de handen aan ons haar zitten. De zon scheen, de vogeltjes floten en alles leek weer goed te gaan.
Corona!
Dè trending hashtag op Twitter is #corona. Ik hoef – denk ik – niet uit te leggen wat een hashtag is en wat ermee wordt bedoeld. We zijn nu bijna twee weken bezig met de serie strengere maatregelen die het kabinet heeft afgekondigd. Dit weekend moeten de infectiecijfers en het aantal ziekenhuisopnames gaan dalen, anders gaat het kabinet ons dinsdagavond om 1900 uur weer strengere maatregelen opleggen.
Mondmaskers
Dinsdagavond 1800 uur. Op straat was er niet veel van te merken, maar in de horecazaken des te meer. Laatste bezoeker mocht om 21 uur naar binnen en om 22 uur de tent dicht! 30 bezoekers maximaal, en dat gedurende drie weken. Dan wordt er opnieuw gekeken naar onder andere deze rigoureuze maatregelen: heeft het geholpen? Dat zou je na bijna twee weken pas kunnen merken.Dat moeten wij NIET willen
We zijn er lang voor gewaarschuwd: ‘we willen geen tweede coronagolf, dus houd je aan de afspraken: anderhalve meter afstand, blijf thuis bij klachten, vermijd drukte, was je handen’. Het leek zo eenvoudig, toch?! Het lijkt voor sommigen al een eeuwigheid, maar feitelijk is de datum van de eerste officiële besmetting in Nederland 27 februari. Tien dagen later (9 maart) kondigde premier Rutte de eerste hygiëne maatregelen aan.
Dansend op de vulkaan
Schijndel - Terwijl half Nederland op vakantie is, kwam de persconferentie gisteravond van Rutte en de Jonge over de stand van zaken rond de strijd tegen het coronavirus niet echt als een verrassing. Ook ik zat – niet verbaasd overigens - het verhaal aan te horen. Ik kon me wel iets bedenken bij de manier waarop we als samenleving na ruim vier maanden de anderhalvemetersamenleving op onze eigen wijze zijn gaan interpreteren. Het lijkt erop of we een vinger te hebben gekregen en vervolgens de hele hand hebben gepakt.
Een bijzondere maand, juni
Juni, het wordt een bijzondere maand. Dat is het altijd al geweest. Zo begint in juni zowel de meteorologische als de astronomische zomer. Twee begrippen die voor hen die zich erg bezighouden met weerkunde (meteorologie, red.) geen geheimen bevatten. Ik moest het even opzoeken.
Keurig ingedeeld
Ik ben niet zo van hokjes. Alles keurig op een rijtje, soort bij soort en maat bij maat. Ik zie het liever een beetje lekker door elkaar, soms zelfs een beetje rommelig. Als je mijn kledingkast zou kunnen zien dan weet je wat ik bedoel. In de huidige maatschappij is dat wel even anders.
Koopzegels en gratis zegels?
Dat is de vraag die ik elke keer bij de kassa mag beantwoorden bij mijn favoriete supermarkt. “Geen koopzegels, maar gratis zegels wel” is mijn steevaste antwoord. En met die gratis zegels spaar ik dan voor Fabeltjeskrantfiguren, handdoeken, messen of iets anders. Ik spaar ze omdat ik ze gratis krijg en er zit ook wel een soort spannend element in: haal ik het wel om voldoende zegels te sparen voor het mes waar ik mijn oog op heb laten vallen?
Huidhonger
Huidhonger: zou dat het nieuwe woord van het jaar worden bij de verkiezing die wordt georganiseerd door uitgeverij van Dale? Ik denk dat ongetwijfeld een van de woorden in aanmerking zal komen die verband houden met het coronavirus. Want daar hebben wij met zijn allen de mond van vol, en het beheerst eigenlijk op het ogenblik ons hele leven, toch?!
Kroonsteentjes
Ook ik kom er – met mijn twee linkerhanden - niet onderuit om wat achterstallig onderhoud te doen in huis. Zo laat ik binnenkort in de achtertuin een overkapping bouwen, en daarvoor moest de elektriciteitsbedrading van het oude tuinhuisje worden afgesloten. Nu heb ik van alles in huis: spijkers, schroeven, boormachines, draadbeugels, schroevendraaiers, pluggen, en zo kan ik nog wel een halve pagina doorgaan. Alleen: geen kroonsteentjes.
Het Corona dashboard
"We maken een dashboard”. Premier Rutte kwam al eerder vorige week met dit lumineuze idee om de vinger aan de pols te houden rond het verloop van de besmetting met het coronavirus. Hij noemde verschillende zaken op die in het dashboard komen te staan en daar worden dan weer de adviezen van het Outbreak Management Team aan getoetst, en kan de regering besluiten nemen om de intelligente lockdown te versoepelen.
Wil ik wel terug?
Toen ik gisteren naar mijn snel binnenkomende mailtjes keek, bekroop me het gevoel: het was toch eigenlijk wel lekker rustig, toen een mailstoring mij twee dagen zonder berichten liet doorkomen. Aan de ene kant een apart gevoel: dat geluidje van een binnenkomende mail miste ik. Maar, toen de mails weer binnen kwamen, dacht ik bij mezelf: wil ik dit nog wel: die druk van mailverkeer, en dingen moeten doen!
We voetballen weer
“We voetballen weer!” Of liever gezegd: “Wir spielen wieder Fußball!“ De Duitse voetbalcompetitie wordt afgemaakt. Sinds 13 maart werd er - behalve in Wit-Rusland - niet meer in competitieverband gevoetbald op de Europese velden. Afgelopen zaterdag waren de eerste Bundesliga-wedstrijden te zien op televisie. Lege tribunes, mondmaskers bij de wisselspelers, beschaafd juichen bij doelpunten. Ik kan best genieten van het voetbalspelletje, zeker als het om bijvoorbeeld een Europees of wereldkampioenschap gaat. Het maakt mij dan ook niet uit of het mannen- of vrouwenvoetbal is. Het is sport, en dat is meestal leuk om naar te kijken.
Hamsteren
Elke keer als ik met een volle boodschappenkrat thuiskom, kijk ik schichtig om me heen: wat zullen de buren wel niet denken? We zijn met zijn tweetjes thuis, en grote eters zijn we niet. Ik heb ook geen illegale gaarkeuken, dus: ben ik aan het hamsteren?
Wel of geen handschoenen
Ik ga het even niet snappen. Deze handschoen vond ik gisterochtend op de parkeerplaats van de supermarkt. Ongeveer 10 meter van de afvalbak vandaan. Welke moeite is het nou om die handschoen weg te gooien in die afvalbak? En nee, ik weet niet wat er met die handschoen is gebeurd, dus ik gooi hem ook niet in die bak zonder zelf een handschoen aan te trekken. En die heb ik meestal niet bij me…
Wie is er handig met de naaimachine?
Ik kan er in ieder geval niet mee omgaan. Alhoewel het mij wel leuk lijkt om zelf dingen te maken. Ja, een knoop aan mijn broek zetten, dat lukt wel. Sokken stoppen, daar was ik vroeger ook nog goed in. Maar daar blijft het dan ook wel bij. Vandaag de dag is het ouderwetse handwerk in het naaiatelier zeer gewenst. Vanaf 1 juni moet je in het openbaar vervoer (bus, tram, trein, metro, veerpont) een schoon mondkapje dragen per enkele reis. Dus voor een retourtje: twee mondkapjes.
Beste stuurlui staan aan wal
De afgelopen weken heb ik heel veel gehoord over het coronavirus. Het RIVM, de regering, IC-artsen: ze vertelden ons allemaal hoe heftig het virus kan toeslaan. Waar de een de besmetting doorstaat met een hoestje en wat koorts, komen anderen op de intensive care terecht, en aan de beademing.
Heeft corona ons ook goede dingen gebracht?
Vast en zeker! Hoor ik sommigen zeggen. Anderen zeggen weer: hoezo, iets goeds? Zo’n verschrikkelijk virus, dat honderdduizenden doden heeft veroorzaakt? Zo’n virus, dat zorgt voor een ongekende recessie in onze economie? Echt niets goeds! Ook ik worstel met die vraag. Maar ik denk toch dat de crisis ons veel heeft opgeleverd.
Hoe lang ga je door?
Hoe lang je ergens mee door gaat, hangt van veel factoren af. Maar een ding weet ik zeker: de kappers kunnen de komende dagen wel doorgaan tot vanavond 23 uur, zoveel klanten willen graag dat hun Coronakapsel wordt aangepast naar hun pre-corona uiterlijk. Hetzelfde geldt voor andere contactberoepen.
Rust, reinheid en regelmaat in coronatijd
In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw waren de drie R-en rust, reinheid en regelmaat de basisregels voor de opvoeding en de samenleving. “Wie is er toen niet mee opgevoed?” En laten we eerlijk zijn, volgens onze ouders werkte het: op tijd naar bed, elke avond een verhaaltje voor het slapen gaan, elke dag op dezelfde tijd eten. Je wist waar je aan toe was als kind en wat je plekje was binnen het gezin. Ook de rolverdeling was duidelijk. Vader werkte, moeder was thuis als je uit school kwam en er stond een kopje thee klaar voor je (met of zonder koekje). En je luisterde naar wat je ouders zeiden. Zij bepaalden wat er gebeurde, jouw ideeën waren niet belangrijk. En tegenspraak werd niet geduld.
