CORONABLOG
Corona is geen spelletje
Schijndel – Een jaar geleden had het woord ‘lockdown’ voor mij nog de naam van een spannende Escape Room kunnen zijn. Nu zitten we er allemaal ongevraagd in. En dan te bedenken dat tot voor kort die spellen in opsluiting ontzettend populair waren. We doen nu niks anders dan spelletjes in opsluiting, alleen dan niet vrijwillig. De spaarzame uurtjes die Teun beneden doorbrengt, de rest van de tijd zit hij op zijn zolderkantoor, besteden ook wij met het gezin aan spelletjes. We vinden het belangrijk om samen iets te doen en omdat we de laatste dagen veel regen treffen blijven we binnen voor een spelletje. Het eerste spelletje is vaak steen, papier, schaar omdat het anders een flinke opgave is om een spel te kiezen waar we allemaal zin in hebben. Mens erger je niet suggereert natuurlijk bij voorbaat al het tegenovergestelde, en de Keez-variant maakt het niet veel beter. Digitale blunders
Schijndel - De lockdown is verlengd. De persconferentie van afgelopen dinsdag liet geen spaan heel van mijn hoop dat er misschien iets van carnaval gevierd kan worden. Omdat de meeste informatie steeds vooraf gelekt werd en die ook nog eens redelijk betrouwbaar is gebleken, zat ik in tegenstelling tot de eerste lockdown niet meer aan de buis gekluisterd. Ik zie daar wel een vergelijking met Big Brother. Het is toch een beetje jeugdsentiment en dus voor de eerste aflevering een notitie gemaakt in mijn agenda. Al snel kwam ik tot de conclusie dat de nieuwigheid er voor mij vanaf is en de televisie meer als sfeervolle prikkel op de achtergrond dient terwijl ik op mijn telefoon social media doorblader. Yes! Ik heb een reactie op mijn blog en deze persoon heeft het, gezien de reactie, echt gelezen.Thuis-juf Pleun weer aan het werk
Schijndel - Met mijn hoofd vol goede voornemens besluit ik een wandeling te maken. Dan kan ik meteen alvast iets afvinken van mijn goede voornemenslijstje, meer bewegen, en kan ik mijzelf ondertussen even verliezen in de natuur zonder te denken aan al die andere gemaakte goede voornemens. Ik was nogal ambitieus rond de jaarwisseling. Niet alleen in het maken van goede voornemens, ook in het eten van de oliebollen. Wat dat sportieve voornemen betreft, daar heb ik helemaal geen tijd voor nu ik ook het thuisonderwijs aan kleine Kleun moet verzorgen. Jammer, de vakantie is voorbij, vanaf nu wordt het echt menens. Deze week dus weer echt aan de slag. De juf mailt weer allerlei inlog instructies en vergaderlinken. Een ander mailt daar met ‘reply all’ overheen dat ze de werkboekjes thuis kwijt zijn.Goede voornemens
Schijndel - Het jaar 2020 ligt nu achter ons. Een memorabel jaar maar helaas voor velen niet positief, of gelukkig voor velen negatief. Daarom moeten we maar snel vooruitkijken naar wat dit jaar ons brengen gaat. Het vaccin! Aan welke kant van deze discussie je ook staat, vooralsnog lijkt het bestaan van het vaccin voor velen hoop te bieden. We kijken uit naar een paar maanden verder waarin we de eerste effecten gaan merken van het vaccin. Dan merken we dat ofwel het aantal besmettingen zover terugloopt dat we het normale leven weer op kunnen pakken, of we zien de eerste ernstige bijwerkingen van het vaccin en kijken naar persconferenties over hoe we onszelf tegen een met het vaccin-geïnfecteerd persoon kunnen beschermen. Dat wordt dan vast iets met oordoppen en oogkleppen.Het belang van de oliebol
Schijndel - Wat mij betreft mogen we ons als Nederlanders gelukkig prijzen. Waar landen om ons heen in het voorjaar soms maanden in lockdown zaten, hadden wij ‘slechts’ een intelligente lockdown. En in die eerste lockdown toonden de Nederlanders zich ook nog intelligent. We bleven toen ook grotendeels thuis. Waar andere landen simpel volstonden met het woord: lockdown, moet de Nederlandse regering die term net even opleuken of zoals nu kracht bij zetten met ‘harde’ ervoor. We bevinden ons nu dus in een ‘harde lockdown’. Dat wekt voor mij ergens de suggestie dat deze harder en strenger is dan de lockdown in bijvoorbeeld Spanje of Italië waar mensen alleen de straat op mochten voor een bezoek aan de supermarkt. Openbaar vervoer, buiten sporten en markten, alles lag daar plat. Onze harde lockdown, die in de naam strenger doet vermoeden, voelt op een of andere manier milder dan de intelligente lockdown in het voorjaar. Mijns inziens zijn de regels die de regering ons heeft gegeven nog steeds niet eenduidig. Een ‘ander’ kerstfeest
Schijndel - Teun is al een paar dagen aan het mopperen. Hij is niet helemaal in zijn ‘hum’. Meer dan ikzelf heeft hij last van ‘de maatregelen’ en de situatie waarin we ons als Nederland, of eigenlijk als ‘wereld’ bevinden. Zo roept Teun ook de hele dag dat de aankomende feestdagen oersaai worden omdat er niks mag en alles zo ‘anders’ is. Ik verheug me eerlijk gezegd op ‘anders’. Kerstavond rustig op de bank naar romantische kerstfilms kijken, zonder dat ik steeds bij mijn rollade moet kijken of opgeschrikt word door het rookalarm dat vooral fungeert als een jammerlijk geklaag over mijn rampzalige kookkunsten. De volgende ochtend rustig opstaan en alle tijd nemen om te douchen en aankleden. Dat ik dan mijn panty aantrek, deze in één keer goed zit en ik mezelf niet bezeer tijdens een hordelopen over kledingstukken op één been door de slaapkamer. Dat deze dan ook aan kan blijven omdat ik niet na een laatste keuring in de spiegel van de corrigerende panty ontdek dat de opmerking ‘corrigerend’ wat ambitieus van de maker is, maar ook een flinke ladder op mijn kuit of scheenbeen ontdek.
#wijblijvenmooithuis
Schijndel - Vanochtend werd ik wakker met een soort van kater. Niet omdat Teun zo had liggen snurken of zo eentje als met carnaval, maar dat droevige gevoel dat ik overhield aan de toespraak van Rutte gisteravond zeurde nog even door in mijn hoofd. Ik bekeek snel wat nieuwsberichten op mijn telefoon en deze bevestigden allen de situatie waar we ons nu in bevinden: een lockdown! In maart dit jaar hebben we massaal wc-papier gehamsterd. Mensen laten in nieuwe situaties blijkbaar kuddegedrag zien. Dit is ook precies waar ik gisteren last van had. Met de aankondiging van de toespraak van de minister-president, en niet in de laatste plaats omdat de belangrijkste maatregelen alweer waren uitgelekt, voelde ik de bui al hangen. Dan ben je een oen als je niet snel naar de bibliotheek gaat om boeken te scoren, want ieder ander doet het wel en dan ben je straks de enige zonder boek. Met de kudde mee dus! We lijken nu ervaren in het hamsteren en laten ons dan ook ervaren gaan. Winterslaap
Ik was gisteren even bij de Action om wat te kopen, en terwijl ik in de rij op mijn beurt stond te wachten, zag ik het beurtbalkje liggen in de goot langs de kassaband. Ineens bedacht ik me: ‘hoe vaak wordt dat balkje schoon gemaakt?’ Thuis waste ik routinematig mijn handen en betrapte me erop dat het beurtbalkje me nog steeds bezighield. Corona beheerst wel heel erg mijn gedachten...
Samen moeten we het kunnen
Inderdaad, samen moeten we het kunnen. Dat zegt de regering al sinds maart, toen de eerste contouren van het coronaspook opdook. En het leek ook goed te gaan. Zelfs zo goed dat we weer met vakantie konden, eerst in eigen land en later ook elders. Restaurants, cafés en theaters gingen open. De kappers mochten weer met de handen aan ons haar zitten. De zon scheen, de vogeltjes floten en alles leek weer goed te gaan.
Corona!
Dè trending hashtag op Twitter is #corona. Ik hoef – denk ik – niet uit te leggen wat een hashtag is en wat ermee wordt bedoeld. We zijn nu bijna twee weken bezig met de serie strengere maatregelen die het kabinet heeft afgekondigd. Dit weekend moeten de infectiecijfers en het aantal ziekenhuisopnames gaan dalen, anders gaat het kabinet ons dinsdagavond om 1900 uur weer strengere maatregelen opleggen.
Mondmaskers
Dinsdagavond 1800 uur. Op straat was er niet veel van te merken, maar in de horecazaken des te meer. Laatste bezoeker mocht om 21 uur naar binnen en om 22 uur de tent dicht! 30 bezoekers maximaal, en dat gedurende drie weken. Dan wordt er opnieuw gekeken naar onder andere deze rigoureuze maatregelen: heeft het geholpen? Dat zou je na bijna twee weken pas kunnen merken.Dat moeten wij NIET willen
We zijn er lang voor gewaarschuwd: ‘we willen geen tweede coronagolf, dus houd je aan de afspraken: anderhalve meter afstand, blijf thuis bij klachten, vermijd drukte, was je handen’. Het leek zo eenvoudig, toch?! Het lijkt voor sommigen al een eeuwigheid, maar feitelijk is de datum van de eerste officiële besmetting in Nederland 27 februari. Tien dagen later (9 maart) kondigde premier Rutte de eerste hygiëne maatregelen aan.
Dansend op de vulkaan
Schijndel - Terwijl half Nederland op vakantie is, kwam de persconferentie gisteravond van Rutte en de Jonge over de stand van zaken rond de strijd tegen het coronavirus niet echt als een verrassing. Ook ik zat – niet verbaasd overigens - het verhaal aan te horen. Ik kon me wel iets bedenken bij de manier waarop we als samenleving na ruim vier maanden de anderhalvemetersamenleving op onze eigen wijze zijn gaan interpreteren. Het lijkt erop of we een vinger te hebben gekregen en vervolgens de hele hand hebben gepakt.
Een bijzondere maand, juni
Juni, het wordt een bijzondere maand. Dat is het altijd al geweest. Zo begint in juni zowel de meteorologische als de astronomische zomer. Twee begrippen die voor hen die zich erg bezighouden met weerkunde (meteorologie, red.) geen geheimen bevatten. Ik moest het even opzoeken.
Keurig ingedeeld
Ik ben niet zo van hokjes. Alles keurig op een rijtje, soort bij soort en maat bij maat. Ik zie het liever een beetje lekker door elkaar, soms zelfs een beetje rommelig. Als je mijn kledingkast zou kunnen zien dan weet je wat ik bedoel. In de huidige maatschappij is dat wel even anders.
Koopzegels en gratis zegels?
Dat is de vraag die ik elke keer bij de kassa mag beantwoorden bij mijn favoriete supermarkt. “Geen koopzegels, maar gratis zegels wel” is mijn steevaste antwoord. En met die gratis zegels spaar ik dan voor Fabeltjeskrantfiguren, handdoeken, messen of iets anders. Ik spaar ze omdat ik ze gratis krijg en er zit ook wel een soort spannend element in: haal ik het wel om voldoende zegels te sparen voor het mes waar ik mijn oog op heb laten vallen?
Huidhonger
Huidhonger: zou dat het nieuwe woord van het jaar worden bij de verkiezing die wordt georganiseerd door uitgeverij van Dale? Ik denk dat ongetwijfeld een van de woorden in aanmerking zal komen die verband houden met het coronavirus. Want daar hebben wij met zijn allen de mond van vol, en het beheerst eigenlijk op het ogenblik ons hele leven, toch?!
Kroonsteentjes
Ook ik kom er – met mijn twee linkerhanden - niet onderuit om wat achterstallig onderhoud te doen in huis. Zo laat ik binnenkort in de achtertuin een overkapping bouwen, en daarvoor moest de elektriciteitsbedrading van het oude tuinhuisje worden afgesloten. Nu heb ik van alles in huis: spijkers, schroeven, boormachines, draadbeugels, schroevendraaiers, pluggen, en zo kan ik nog wel een halve pagina doorgaan. Alleen: geen kroonsteentjes.
Het Corona dashboard
"We maken een dashboard”. Premier Rutte kwam al eerder vorige week met dit lumineuze idee om de vinger aan de pols te houden rond het verloop van de besmetting met het coronavirus. Hij noemde verschillende zaken op die in het dashboard komen te staan en daar worden dan weer de adviezen van het Outbreak Management Team aan getoetst, en kan de regering besluiten nemen om de intelligente lockdown te versoepelen.
Wil ik wel terug?
Toen ik gisteren naar mijn snel binnenkomende mailtjes keek, bekroop me het gevoel: het was toch eigenlijk wel lekker rustig, toen een mailstoring mij twee dagen zonder berichten liet doorkomen. Aan de ene kant een apart gevoel: dat geluidje van een binnenkomende mail miste ik. Maar, toen de mails weer binnen kwamen, dacht ik bij mezelf: wil ik dit nog wel: die druk van mailverkeer, en dingen moeten doen!
We voetballen weer
“We voetballen weer!” Of liever gezegd: “Wir spielen wieder Fußball!“ De Duitse voetbalcompetitie wordt afgemaakt. Sinds 13 maart werd er - behalve in Wit-Rusland - niet meer in competitieverband gevoetbald op de Europese velden. Afgelopen zaterdag waren de eerste Bundesliga-wedstrijden te zien op televisie. Lege tribunes, mondmaskers bij de wisselspelers, beschaafd juichen bij doelpunten. Ik kan best genieten van het voetbalspelletje, zeker als het om bijvoorbeeld een Europees of wereldkampioenschap gaat. Het maakt mij dan ook niet uit of het mannen- of vrouwenvoetbal is. Het is sport, en dat is meestal leuk om naar te kijken.
Hamsteren
Elke keer als ik met een volle boodschappenkrat thuiskom, kijk ik schichtig om me heen: wat zullen de buren wel niet denken? We zijn met zijn tweetjes thuis, en grote eters zijn we niet. Ik heb ook geen illegale gaarkeuken, dus: ben ik aan het hamsteren?
Wel of geen handschoenen
Ik ga het even niet snappen. Deze handschoen vond ik gisterochtend op de parkeerplaats van de supermarkt. Ongeveer 10 meter van de afvalbak vandaan. Welke moeite is het nou om die handschoen weg te gooien in die afvalbak? En nee, ik weet niet wat er met die handschoen is gebeurd, dus ik gooi hem ook niet in die bak zonder zelf een handschoen aan te trekken. En die heb ik meestal niet bij me…
Wie is er handig met de naaimachine?
Ik kan er in ieder geval niet mee omgaan. Alhoewel het mij wel leuk lijkt om zelf dingen te maken. Ja, een knoop aan mijn broek zetten, dat lukt wel. Sokken stoppen, daar was ik vroeger ook nog goed in. Maar daar blijft het dan ook wel bij. Vandaag de dag is het ouderwetse handwerk in het naaiatelier zeer gewenst. Vanaf 1 juni moet je in het openbaar vervoer (bus, tram, trein, metro, veerpont) een schoon mondkapje dragen per enkele reis. Dus voor een retourtje: twee mondkapjes.
Beste stuurlui staan aan wal
De afgelopen weken heb ik heel veel gehoord over het coronavirus. Het RIVM, de regering, IC-artsen: ze vertelden ons allemaal hoe heftig het virus kan toeslaan. Waar de een de besmetting doorstaat met een hoestje en wat koorts, komen anderen op de intensive care terecht, en aan de beademing.
Heeft corona ons ook goede dingen gebracht?
Vast en zeker! Hoor ik sommigen zeggen. Anderen zeggen weer: hoezo, iets goeds? Zo’n verschrikkelijk virus, dat honderdduizenden doden heeft veroorzaakt? Zo’n virus, dat zorgt voor een ongekende recessie in onze economie? Echt niets goeds! Ook ik worstel met die vraag. Maar ik denk toch dat de crisis ons veel heeft opgeleverd.
Hoe lang ga je door?
Hoe lang je ergens mee door gaat, hangt van veel factoren af. Maar een ding weet ik zeker: de kappers kunnen de komende dagen wel doorgaan tot vanavond 23 uur, zoveel klanten willen graag dat hun Coronakapsel wordt aangepast naar hun pre-corona uiterlijk. Hetzelfde geldt voor andere contactberoepen.
Rust, reinheid en regelmaat in coronatijd
In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw waren de drie R-en rust, reinheid en regelmaat de basisregels voor de opvoeding en de samenleving. “Wie is er toen niet mee opgevoed?” En laten we eerlijk zijn, volgens onze ouders werkte het: op tijd naar bed, elke avond een verhaaltje voor het slapen gaan, elke dag op dezelfde tijd eten. Je wist waar je aan toe was als kind en wat je plekje was binnen het gezin. Ook de rolverdeling was duidelijk. Vader werkte, moeder was thuis als je uit school kwam en er stond een kopje thee klaar voor je (met of zonder koekje). En je luisterde naar wat je ouders zeiden. Zij bepaalden wat er gebeurde, jouw ideeën waren niet belangrijk. En tegenspraak werd niet geduld.
Kleine ergernissen
Nu we zeker tot maandag nog op elkaars lip zitten in huis, worden de kleine ergernissen soms grote irritaties. We kennen ze allemaal: de WC-bril staat omhoog, de nieuwe rol toiletpapier hangt op de verkeerde manier op de houder, laden staan open, licht is aan gelaten in een lege kamer, en natuurlijk: het dopje op de tandpastatube ligt er weer eens naast. En omdat je niet zomaar even het huis uit kunt door dat COVID-19 virus, kan het al snel een groot probleem worden.
‘We hebben het verdiend’
Iedereen was blij afgelopen woensdag, toen de versoepeling van de coronavirusbestrijdende maatregelen werd aangekondigd en we een tijdschema kregen waarin de planning van die versoepeling stond vermeld. Bij kappers werd de champagne opengetrokken, en daar wordt nu met man en macht gewerkt om ervoor te zorgen dat maandag ook daadwerkelijk de eerste ambachtelijke schaar in de overdadig gegroeide haardossen kan worden gezet.
Waarheen, waarvoor?
Ik heb gisteravond naar de persconferentie op TV gekeken van premier Rutte en minister de Jonge, en ik kan het niet helpen, maar de evergreen van Mieke Telkamp ‘Waarheen, waarvoor’ schoot door mijn hoofd, toen Rutte het had over de routekaart op weg naar… Ja, naar wat eigenlijk? Het nieuwe normaal?! Niet voor niks is de eerste regel van Telkamps’ hit uit 1971: “Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan?”
Wat is noodzakelijk?
Burgemeesters van grote steden maakten zich de afgelopen zorgen over de drukte in hun binnenstad: “Er zijn te veel mensen op straat!” Winkeliers delen die zorgen en vrezen dat ze straks weer dicht moeten. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen.
75 jaar vrijheid
We vieren vandaag 75 jaar vrijheid, maar wel in een intelligente lockdown. We moeten zoveel mogelijk thuisblijven. We houden minstens anderhalve meter afstand van elkaar, we houden rekening met elkaar. Ik ben gewend om het uitbundiger te vieren: muziek, eten en drinken, gezellig onder elkaar met vrienden. Een festival bezoeken.
Dodenherdenking, maar dan anders
Het blijven rare tijden. Of – zoals juf Ank uit de Luizenmoeder zou zeggen – het zijn bijzondere tijden. Vandaag herdenken wij allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.
Weer een week voorbij
En zo is alweer een week voorbij. Een week waarin weer veel is gebeurd (of eigenlijk ook weer niet…) We hebben Koningsdag gevierd in onze eigen woning. We hebben stroomstoringen meegemaakt bij de Jumbo aan de Rooiseheide. We hebben Mark Rutte voorzichtig positief zien zijn over de coronacrisis.
De dag van de arbeid
Het was gisteren 1 mei, de internationale Dag van de Arbeid. In het geheugen van velen is deze dag afkomstig uit de socialistische en communistische kringen, maar dat komt vooral omdat politieke partijen deze dag in Nederland vieren. In vele buitenlanden is het een nationale feestdag, in Nederland niet. 1 mei is een van de feestdagen waarvan de oorsprong wat onduidelijk is. Kerstmis en Pasen bijvoorbeeld vinden hun oorsprong in de kerk.
#Doeslief deel 2
Ik heb veel reacties gelezen op mijn blog van twee dagen geleden: #Doeslief. Veel positieve reacties maar vooral ook veel verwijtende woorden aan diverse categorieën weggebruikers, zoals senioren, sportende mensen, wielrenners. Sommige reacties zijn ook weer weggehaald door degenen die hem geschreven hebben.
Breedte van de fietspaden toereikend?
“Teun, jij schrijft nogal eens over de anderhalvemetersamenleving en het afstand houden met fietsen. Nou heb ik met mijn vriendin een discussie over het passeren op het fietspad. Zij denkt dat als een fietspad 2 meter breed is, dat je dan op anderhalve meter kan passeren. Ik denk van niet. Wat vind jij?”
#Doeslief
#Daslief! Ik vind het heel fijn dat het overgrote deel van de mensen goed in de gaten heeft dat social distancing (oftewel anderhalve meter afstand houden) van essentieel belang is om de COVID-19 pandemie onder controle te krijgen. Omdat we het samen moeten doen!
Een dag als alle andere…
Heel af en toe bekruipt dat gevoel me, als ik ’s-avonds voor het slapen gaan even de dag doorneem, en constateer dat vandaag wel heel veel lijkt op de voorgaande dagen. De variatie zit hem meestal in de route die ik heb gefietst, of het tv-programma dat ik heb gezien.
